amerikan punkının temiz çocukları. 1990 çıkışlı "repeater" albümleriyle yapmışlar çıkışlarını washingtonlı grup. hard rockı andıran sert vokallerine rağmen indie olmanın anlamını tam olarak kavramış bir grup. çıkardıkları 6 albümü de kendi plak şirketlerinden (dischord records) çıkartıp independent kelimesinin hakkını vermişler. bu şekilde albüm fiyatlarını ucuz tutmuşlar, konserlerine asla yaş sınırı koymamışlar ve konser biletlerini de daima ucuz tutabilmişler. albümleri başarılı olunca plak şirketlerine büyük paralar teklif edilmiş ama satmamışlar.
internetten müziklerinin download edilmesiyle ilgili olarak "ben zaten müziği para kazanmak için yapmıyorum ki, insanlara ulaşabilmek için yapıyorum. o yüzden müziğimi dinleyen 200 kişi ve 200$ arasında bir seçim yapmam gerekseydi, kesinlikle 200 kişiyi seçerdim. eğer gün gelir de bu internetten dosya paylaşımı olayı plak şirketlerini batırır ve yıkarsa, bana uyar" demiş fugazi'nin insanı ian mackaye.
punk dendiğinde akla gelen şeyler hiç kuşkusuz sigara, alkol. fugazi'yi diğerlerinden ayıran şey de bu konu zaten. "metabolizmama dokundurtmam" felsefesiyle sağlığa zararlı maddelerin kullanılmasını savunmuşlar (asla straight-edge akımıyla katılmadan). konserlerinde sigara ve alkol satışı yapılmamış, kendileriyle röportaja gelen dergilerde bu maddelerin reklamının yapılmıyor olması şartını koşmuşlar. büyük plak şirketlerinin desteklediği dergileri de hep geri çevirmişler. ayrıca konserlerinde diğer punk konserlerinin tersine sert müziklerine rağmen birbirini itip kakan, üstüste alt alta insan grupları olmamış.
uyuşturucu madde kullanımının bile normal karşılandığı bir zamanda onlar gibi olmak zor. açıkçası iyi bir dinleyicileri değilim ama tavırlarına büyük saygı duyuyorum. keşke herkes onlar gibi olsa. give me the cure dinleyiniz efendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder