bir tanecik brit-popumuzun en karışık gruplarından biri longpigs. 1994'te pulp'ın memleketi sheffield'ta kuruldular. vokalde Crispin Hunt, gitarda Richard Hawley, basta Simon Stafford ve davulda Dee Boyle var.
ilk albümleri "The Sun Is Often Out" 1996 çıkışlı. bundan sonra grup içinde büyük tartışmalar olmuş ve yaklaşık 4 seneyi albümsüz geçirmişler. hatta bu dönemde sadece 5 şarkı çalıp indikleri konser bile mevcut. bütün bunlara rağmen ikinci albümleri "Mobile Home"u da yayınlayıp huzur içinde dağılmışlar.
longpigs dinlenmeye başladığında önce bir şaşkınlık hali alıyor insanı. adamın biri pek de düzgün olmayan aksanıyla, hiç çekinmeden bolca detone olarak bağırıp çağırıyor. Crispin Hunt'ın incecik sesi hiç kulak tırmalamıyor. şarkı sözlerinde de hiç mütevazı değiller. söylediklerini ima etmeye değil direk kabul ettirmeye yönelik tavırları var. bunu yapmak için zorlanmıyorsunuz ki bu en güzel yanı belki de. akılda kalıcı ve oldukça çeşitli melodileri de onları sevmek için ayrı bir neden. hiç bir şarkıları birbirine benzemiyor, asla longpigs'in şarkıları şu şarkı gibi diyemiyorsunuz. sadece iki albümde bu kadar çok muhteşem melodiyi bir araya toplamasına rağmen niçin popüler olamadıkları da inanılması zor bir durum.
bu kadar rahat tavırla şarkı söyleyebilen bir vokallerinin olmasının nedenlerinden biri de hiç şüphesiz yanındaki harika gitarist richard hawley. aslında hawley başlıbaşına bir hikaye. morrissey'in grubunda yer almak için denemelere girmesi, all saints, robbie williams, beth orton, perry farrell gibi birçok müzisyenin arkasında çalması bahsedilebilecek hadiseler. ama pulp mevzusu apayrı. longpigs dağılıp hawley'nin kendini uyuşturucu ve alkole vermesinin ardından eski arkadaşı jarvis cocker onu pulp'a devet eder ve this is hardcore'un dünya turnesinde çalmaya başlar. daha sonra da solo albümlerinde destek olup onu bataktan çıkartır. 4 solo albümü var; Richard Hawley (2001), Late Night Final (2002), Lowedges (2003), Cole's Corner (2005). pulp, the divine comedy, morrissey, scott walker ve hatta Frank Sinatra'yı hatırlatıyor şarkıları. incecik, samimi, duygusal, sessizce ağlayan melodilerle kötü günlerinden kurtulmuş richard hawley ve son albümü cole's corner'la 2006 mercury ödülüne aday. belki bu ödülü alamaz ama tatlı ve sevgi dolu müziği bizi kazandı. zaten longpigs'ten beri peşindeydik ki.
longpigs - far
longpigs - she said
longpigs - blue skies
longpigs - gangsters
2 yorum:
Richard abimiz pek şukela bir şahsiyettir, hotel room'un radyo eksen top 40'ında zirvede olmasına şaşmamalı.
efendim mutlak suretle longpigs de dinlemelisiniz. linkler ölmüş, buradan indirilemiyor ama gangsters mutlaka ama mutlaka dinlenilmesi gereken bir şarkı. jesus christ ve frank sonata da öyle.
Yorum Gönder